Brama

PREMIERA

sierpień 2017, Stodoła Chochół

Scenariusz: ROBERT WASILEWSKI
Reżyseria: AGNIESZKA KORYTKOWSKA
Dramaturgia i inscenizacja: ROMUALD WICZA-POKOJSKI

Obsada:
IGA JAMBOR-SKUPNIEWICZ
KRYSTIAN WIECZYŃSKI
MARTA  ANDRZEJCZYK
MARTA  BOCIANIAK, KAJA WASILEWSKA, MACIEJ ZAWISZA,
ADAM BOCIANIAK, KRZYSZTOF BERENDT/ADAM LISEWSKI, SZCZEPAN CHRZANOWSKI

Scenografia: BARTOSZ MYŚLAK

Asystent reżysera: KRYSTIAN WIECZYŃSKI

Muzyka w wykonaniu: IGI WASILEWSKIEJ – skrzypce solo
oraz EWY, KAI i ROBERTA WASILEWSKICH

W spektaklu wykorzystano kompozycje: Giuseppe Tartiniego, Jeana Sibeliusa i Karola Lipińskiego.

Autorzy zdjęć: Paweł Salamucha, Artur Nizicki, Marcin Majewski

Spektakl BRAMA inspirowany jest historią opowiedzianą przez rdzenną mieszkankę jednej z mazurskich wsi.
Akcja umiejscowiona w latach 1935-44, opowiada o losach rodzeństwa „samorodnych” geniuszy artystycznych: Michela- wirtuoza skrzypiec i Emmy – utalentowanej malarki, wychowujących się w biednej, wiejskiej rodzinie mazurskiej. Ich talenty, odkryte przez wiejskiego nauczyciela, zwracają uwagę lokalnych władz Szczytna /d. Ortelsburga. Te fundują rodzeństwu specjalne stypendium, umożliwiające kształcenie się w wyższych uczelniach artystycznych Królewca /d. Königsbergu. Rodzeństwo zdaje celująco egzaminy wstępne. Jednak za kilka dni – 26 sierpnia 1944-  rozpoczyna się alianckie bombardowanie dywanowe Królewca, trwające niemalże 6 dób. Miasto zostaje zniszczone i sparaliżowane. Akademie przestają funkcjonować.

W tle „Bramy” toczy się mało nam znana, a krwawa historia II wojny światowej. Związana z Königsbergiem /Królewcem – miastem rodzinnym Immanuela Kanta.

Do końca 1944 r. Prusy Wschodnie nie były bezpośrednim teatrem działań wojennych, trwających w innych częściach Europy od pięciu, a w Rosji – tuż za granicą Prus – od ponad trzech lat. Na Mazury przyjeżdżali w dalszym ciągu niemieccy „letniacy” oraz rosnąca liczba uchodźców ewakuowanych ze zbombardowanych miast w głębi Niemiec.

III Rzesza wciąż fundowała (wg. planu kształcenia nowych kadr narodowych socjalistów) stypendia edukacyjne dla” szczególnie uzdolnionej” młodzieży miasteczek i wsi Prus Wschodnich – w tym Mazur, a pierwszy semestr akademicki w stołecznym Königsbergu rozpoczynał się jak zwykle – po wakacjach.

W nocy z 26 na 27 sierpnia 1944 roku na Königsberg zrzucono ok. 1000 szt. bomb burzących i zapalających. Przez te kilka dni obrócono w ruinę ponad 60% zabudowy miejskiej i ok. 25% lokalnego przemysłu. Pod gruzami i na ulicach zginęło ok. 6 tys. osób a 200 tys. pozostało bez dachu nad głową. Przestała istnieć większość uczelni wyższych – w tym najznakomitsze: Albertus-Universität Königsberg (pop. Albertina) – którego jednym z rektorów był Immanuel Kant, a studiował tam m.in. Jan Kochanowski; Konservatorium Königsberg – jedyną w Prusach Wsch. wyższą uczelnię muzyczną; Kunstakademie Königsberg – Akademię Sztuk Pięknych.

Cele wojskowe w tym incydentalnym nalocie pominięto.

Rok później przestał istnieć przyczynek do odwiecznego matematycznego problemu 7 mostów Królewca: „czy można przejść kolejno przez wszystkie mosty tak, żeby każdy przekroczyć tylko raz?”. Wraz z ofensywa wojsk radzieckich mosty zniknęły w nurtach rzeki Pregoły, a pozostała część miasta obrócono w gruzy.

Dwoje młodych czeka dramatyczny, długi exodus z rodzącymi się pytaniami o talent i humanizm w obliczu „zarazy”, o poszukiwaniu tytułowej „bramy” do wolności.