Zatrzymani na chwilę w codziennej pogoni, zaglądamy za rąbek czasu, gdzie historie opowiadają się wciąż i wciąż od nowa, a sam czas traci swój trzeci wymiar.

Ruiny starej wiejskiej mazurskiej szkoły – furtka, trzy schodki, wiekowe lipy, wokół las.
Opuszczone i zapomniane, a jednak skarbce pamięci – zapachów, wzruszeń, obrazów?
Tu – w tej starej szkole – wciąż możemy odnaleźć pozornie ulotne chwile, niespełnione miłości, zbłąkane dusze, naiwne dzieciństwo, uczniacką ciekawość i butność, w końcu upiory wojny.., wszystko – jak utrwalone na starej taśmie celuloidowej obrazki- jeszcze nie do końca wyblakłe, jeszcze do odczytania.
Powołujemy do życia ducha szkoły w Kobbelhals A.D.1945.

Zapomniane losy opowiadają się raz jeszcze, milczący – przemawiają, skrywane namiętności wybuchają na nowo, a tajemnice się wyjawiają. Tylko marzenia wciąż pozostają marzeniami.

Wejdźmy do budynku szkoły postawionego techniką iluzji optycznej w tym samym miejscu, lecz niemal 70 lat później.

Jej pamięć wydobyta światłem hologramu prosi o gościnę w naszej codzienności.

Usiądźmy w szkolnej ławce i stańmy się częścią jej historii.

Z muzyką sfer.